Filo Yönetiminde KPI’lar: CTR değil, ‘On-Time Rate’ Konuşalım

Filo performansında vitrin metrikleri değil, Zamanında Varış Oranı (On-Time Rate) konuşulur. OTR nasıl ölçülür, hangi veriler gerekir, eşiği ne olmalı ve nasıl yükseltilir? ELİBOL TURİZM’den pratik bir kılavuz.

Filo Yönetiminde KPI’lar: CTR değil, ‘On-Time Rate’ Konuşalım

Pazarlamada CTR, dijital vitrinin nabzını tutar. Ama filoda nabız başka yerde atar: kapıdan çıkışın doğruluğu, yola hâkimiyet, zamanında varış. Bir işletme için en iyi reklam, vardiya değişiminde gecikmeyen servis ya da toplantıya dakik ulaşan özel transferdir. Bu yüzden filo yönetiminde “başarı”yı, tıklanma oranı gibi vitrin metrikleri değil; On-Time Rate (OTR) – Zamanında Varış Oranı tanımlar.

Neden On-Time Rate?

Çünkü müşteri deneyiminin omurgası zamandır. Personel servisinde bir hattın %95 zamanında varması, üretim bandının ritmini korur. Öğrenci taşımacılığında birkaç dakikalık gecikme, velinin güven algısını zedeler. Özel transferde dakiklik, markanın sessiz lüksüdür. OTR, tüm bu zincirin ölçülebilir ifadesidir.

Formül: On-Time Rate = (Zamanında gerçekleşen sefer sayısı / Toplam sefer) × 100

Eşik nasıl belirlenir?

  • Personel taşımacılığı: ±5 dk toleransla ≥ %94–97

  • Öğrenci taşımacılığı: ±3 dk toleransla ≥ %96–98

  • Özel transfer: müşteri/etkinlik SLA’sına göre ≥ %97–99

(İş modeli, trafik paterni ve hat uzunluğuna göre eşiği özelleştirin.)

OTR’yi hangi verilerle ölçeriz?

  • GPS/Telemetri: Varış noktasına yaklaşım ve kapı koordinatı ile gerçek varış zamanı (ATA).

  • Planlanan çizelge: Hat bazlı planlı varış zamanı (STA).

  • Sürücü uygulaması / turnike: Biniş–iniş damgaları, durak doğrulaması.

  • Olay günlükleri: Gecikme nedeni (trafik, hava, araç değişimi vb.).

Veri kalitesini artırmak için: durak koordinatlarını sezonsal olarak yenileyin; geofencing (20–40 m poligon) ve tolerans penceresi (±3–5 dk) tanımlayın.

OTR tek başına yetmez: Destek KPI’ları

  • Average Delay (Ortalama Gecikme): Zamanında olmayan seferlerin dakika farkı.

  • Cancellation Rate (İptal Oranı): Planlı seferden vazgeçiş yüzdesi.

  • First-Mile Start Accuracy: Çıkış saatine uyum – zincirin ilk halkası.

  • Utilization (Araç Kullanım Oranı): Doluluk ve kilometre dengesi.

  • Dwell Time (Bekleme Süresi): Durak/tesis beklemeleri – rotayı ağırlaştırır.

  • Cost per km / trip: Operasyonel verimlilik, finansın ortak dili.

OTR’yi yükseltmenin 7 pratik yolu

  1. Rota optimizasyonu: Pik saat ve şerit düzenlerine göre alternatif planlar; tek tuşla “kar/yağmur” senaryosu.

  2. Buffer tasarımı: Hat uzunluğu ve değişkenliğe göre akıllı tampon. Gerektiği kadar, fazlası değil.

  3. Sürücü brifingi: Hız değil; akış ve güvenli fren. Mikro eğitimler, makro kazançlar.

  4. Sinyal & inşaat atlası: Kalıcı şantiye ve uzun süreli kavşak kısıtlarını haritaya işleyin.

  5. İkame araç kurgusu: “Tek arıza = çok gecikme” döngüsünü kırar.

  6. Hava durumu tetikleyicileri: Yağış/soğukta otomatik erken çıkış önerisi.

  7. Canlı bildirim: Gecikme riski %X’i aşınca yolcu/veli/insan kaynakları bilgilensin.

Panonuzu nasıl kurmalı?

Bir KPI panosu hikâye anlatmalı. Üstte “OTR, Ortalama Gecikme, İptal Oranı”; altında hat kırılımı, sürücü skoru ve ısı haritası. Haftalık raporda trend okuması; aylık toplantıda SLA’ya uyum ve kök neden analizi.

Kısa vaka (kurgusal)

ELİBOL TURİZM, 18 hatlı bir personel planında OTR’yi %92 → %97’ye çıkardı. Ana hamle: güzergâh üzerinde üç şantiyeyi haritaya işlemek, iki hatta tamponu +3 dk artırmak ve ikame aracı sabah penceresine almak. Ortalama gecikme 6.1 dk → 3.4 dk. On-time artınca şikâyet bileti %38 azaldı.